ในฤดูกาลแรกของ เลส เฟอร์ดินานด์ กับ นิวคาสเซิล ยูไนเตด ฤดูกาล 1995-96 เขายิงถึง 25 ประตู พา สาลิกาดง จบด้วยการเป็นรองแชมป์ พรีเมียร์ลีก
แต่ 31 ประตู ของ อลัน เชียเรอร์ กับ แบล็คเบิร์น โรเวอร์ส ในซีซั่นนั้น ทำให้ เซอร์ จอห์น ฮอลล์ ทุบกระปุกคว้าตัวเข้ามาเป็นสถิติโลก
เฟอร์ดินานด์ ต้องสละหมายเลข 9 ของตัวเองให้กับ เชียเรอร์ ที่เข้ามาทีหลัง และประสิทธิภาพการถล่มประตูของเขา ก็ลดทอนลง ตั้งแต่เปลี่ยนคู่ขาจาก ปีเตอร์ เบียร์ดสลี่ย์ เป็น อัสปริญ่า และ เชียเรอร์ ตามลำดับ
เฟอร์ดี้ ยิงไป 16 ประตู ในเกมลีกฤดูกาล 1996-97 ในขณะที่ เชียเรอร์ ทำ 25 ประตู แต่ นิวคาสเซิล ยูไนเตด ก็ยังจบด้วยอันดับ 2 แถมแต้มยังห่างจาก แมนเชสเตอร์ ยูไนเตด มากกว่าฤดูกาลก่อนอีกด้วย
สไตล์ที่คล้ายกันเกินไปในยุคสมัยของหน้าคู่ ทำให้ช่วยไม่ได้ที่ต้องมีคนใดคนหนึ่งหลีกทาง เฟอร์ดินานด์ ย้ายไป ท็อตแน่ม ฮ็อทสเปอร์ ในปี 1997 และเขาพกพาอาการบาดเจ็บตามไปด้วย โชว์ฟอร์มได้ไม่เต็มที่ ยิงได้เพียง 5 ประตูเท่านั้นกับสีเสื้อ ไก่เดือยทอง
ในขณะที่ นิวคาสเซิล เองก็ประสบปัญหาเดียวกัน คือ อาการบาดเจ็บของ อลัน เชียเรอร์ ทำให้เขาหายหน้าไปเกินกว่าครึ่งฤดูกาล ยิงได้เพียง 2 ประตูในเกมลีก เท่านั้น